Het lange donker heeft nu even zijn tijd gehad,
stilaan kruipt het felle licht door elke zwarte hoek
de zachte ochtendnevel laat zich gewillig oplossen
weg van alle drukte, is het net die rust die ik zoek
mijn natuur, liggend in het gras, kuierend in bossen
luisterend naar de stilte, ruikend aan elke gewas
intense beleving, volledige overgave, heel stil
ingehouden adem, ochtenddauw, helder als glas
sprakeloos van het schouwpel, alles nog net kil
overvallen door een gevoel van melancholie
zo is het hoe ik soms een perfecte wereld zie
Jullie gedachten